|
Geschiedenis van het Sint-Annakoor Het koor... Een groep mensen die in een ander leven meestal heel andere dingen doen dan zingen, netjes ingedeeld in vier partijen: de sopranen (onze engelenstemmen), de alten (niet naar eigen zeggen, maar 't werd door een kenner gezegd: de intelligentste partij), de tenoren (voor de hoogste onder onze mannenstemmen en niet altijd even gemakkelijk!) en de bassen (onze stevige fond!). Elke dinsdag repetere we trouw in de weekkapel van de Sint-Annakerk en dit onder de deskundige leiding van onze dirigent. Tijdens deze repetities wordt hard en degelijk werk afgewisseld met een lach en een grap en dit tussen 20.30 uur en 22.15 uur. Dat het koorleven niet altijd van een leien dakje loopt, heeft de geschiedenis van het koor al wel bewezen. Zo begon het... Het begon allemaal in een grijs verleden ... Een vijftigtal jaren geleden, start Frans Geys, directeur van het voormalige St.-Thomascollege, met een mannenkoor (waar zijn al die zingende mannen gebleven??) op het doksaal van de oude kerk en krijgt daarbij de hulp van de koster-organist, Theo Goyvaerts. 1960 In 1960 neemt René Dockx (toenmalig onderpastoor) de leiding over. 1966 Als in 1966 de koorleider wordt overgeplaatst naar Mortsel, blijft het koor verweesd achter en in november 1966 wordt er besloten om een meisjeszangkoor op te richten. Al gauw blijkt dat het een gemengd koor is geworden dat onder de leiding van Willy Westerlinck repeteert in de muziekschool aan de Louis Frarijnlaan. Dat nieuw opgerichte koor krijgt de weinig originele naam 'Sinte-Ceciliakoor' mee, maar reeds in 1968 duikt de naam 'St.-Annakoor' op. Tot in 1974 blijft het koor onverdroten verderzingen en er wordt een heel repertorium 'afgezongen'. Toch was er toen al een schrijnend tekort aan leden en werd er regelmatig aan ledenwerving gedaan vanop de preekstoel! 1974 Na Willy Westerlinck komt het koor een korte periode in handen van H. Vos, die zijn dirigeerstokje doorspeelt aan Peter Doggen. Die laatste drukt duidelijk zijn stempel op het koor tot in 1975. 1975 In de aanloop naar de kerstperiode wordt er in 1975 een nieuw 'Sint-Annakoor'op stapel gezet, maar dat is geen lang leven beschoren. Met meer succes wordt een jongerenkoor gevormd en hieruit ontstaat een volwaardig volwassenenkoor onder de bezielende leiding van Herman Schrooten, leraar aan het Sint-Thomascollege, het latere Sint-Annacollege. Feestvieringen worden opgeluisterd en vanaf 1984 wordt het kerstconcert een vaste waarde. Soms treden zij op met een ander koor of met een muziekensemble. 1985 Op 1 oktober 1985 stopt Herman Schrooten en zit men in zak en as. Een opvolger is er niet zo direct te vinden. Maar de nog vrij jonge Tine Van Beylen wordt de redder in nood en neemt het dirigeerstokje over. Zij weet het zelfs te presteren om tegen 21 december een kerstconcert klaar te stomen. Een volgende hindernis doet zich voor als er in 1988 te weinig mannenstemmen zijn, wat een korte stop tot gevolg heeft. Aangezien de preekstoel ondertussen afgebroken is, worden er dringende oproepen gedaan via het parochieblad en na de vieringen. Het tij keert en het Sint-Annakoor vaart opnieuw stroomopwaarts. Buiten de feestvieringen wordt er al eens opgetreden op de kerstmarkt, bij de viering van het 70-jarig bestaan van de bibliotheek, op een parochiale infobeurs,... Ook grotere evenementen zoals het 'Requiem' en de 'Krönungsmesse' van W.A. Mozart, in samenwerking met het gemengd koor 'Ortholaan' en het mannenkoor van 'De Zingende Wandelkring' en begeleid door het Antwerps kamerorkest, komen op het programma. Als Tine na Kerstmis 2001 stopt, ligt het Sint-Annakoor ogenschijnlijk stil. 2001 ... Op zoek naar een dirigent Is dit dan het einde? Achter de schermen wordt er door een teneergeslagen schare koorleden ijverig gezocht naar een oplossing... Door een meevoelende fan wordt er een zoekertje in 'Kerk en Leven' (ons aller parochieblad) geplaatst. We voelen ons een beetje als de apostelen in de periode tussen Pasen en Pinksteren. We blijven trouw elke dinsdagavond samenkomen (zij het dan niet meer in de weekkapel, maar we verkassen naar het SAC), doen de nodige schietgebedjes en leven tussen hopen en vrezen. Nieuwe start met dirigent Eckhard Budrowitz En jawel hoor, op een blauwe dinsdag komt het bericht dat er iemand heeft gereageerd op onze advertentie! Er wordt contact opgenomen en na wat onderhandelen wordt Eckhard Budrowitz onze nieuwe dirigent. Opgeluchte koorleden gaan opnieuw aan de slag, vol frisse moed en enthousiasme. We zingen voor de eerste keer onder leiding van 'Ecki' met het afscheid van onze pastoor, Deo Rademaeckers. We verzorgen ook de feestviering bij de inwijding van de nieuwe pastoor, Herman Augustijns, in samenwerking met het koor 'Scheldecant' . Dat wordt door de mensen van Scheldecant wel gesmaakt. Als ook bij hen de dirigente wegvalt in juni 2003, vragen zij spontaan of zij zich bij het Sint-Annakoor mogen aansluiten. De gelederen van het koor breiden zich uit en het wordt tijd voor nieuwe evenementen. We brengen een kerstconcert samen met de Doremikes (het kinderkoor van de basisschool 'De Dobbelsteen') en zingen een vijftigjarig huwelijksjubileum. Daarna stonden we voor een zeer grote uitdaging: op zaterdag 12 juni 2004 gaven wij een eerste concert samen met onze gasten van het Kammerorchester der Musikschule J.S. Bach uit Leipzig onder leiding van de heer Sven Schreiber. 2005 In 2005 komt Myriam Baert aan de leiding van het koor te staan. |
|